കർക്കിടക മഴയുടെ നേർത്ത ചിലംബലുകൾ...... അമ്മയുടെ സ്നേഹ സാമീപ്യം വിട്ടകന്നിട്ടു ഇന്ന് ആഗസ്റ്റ് 1 നു രണ്ടു വർഷം തികയുന്നു. എഴുതാനായി തുടങ്ങുമ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു ശൂന്യത പോലെ. എന്ത് എഴുതിയാൽ എങ്ങനെ എഴുതിയാൽ എത്ര എഴുതിയാൽ ആണ് അമ്മയെ കുറിച്ച് പറയാൻ കഴിയുക.
അമ്മ… ഒരു സൌഭാഗ്യമാണ്… സ്നേഹമെന്ന പദത്തിന്റെ ലളിതമായ
അര്ത്ഥമാണ് അമ്മ… ഒന്നു കണ്ടില്ലെങ്കില് നൊമ്പരമാകുന്ന , ഒന്നുവിളിച്ചില്ലെങ്കില് സങ്കടമാകുന്ന മഹാവിസ്മയമാണ് അമ്മ… ആ താലോടലില് ലോകത്തിന്റെ മുഴുവന് കുളിരുമുണ്ട്…
അമ്മ എന്ന കൊച്ചുവാക്കില് അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത് ഒരു ലോകമാണ്. നന്മയുടെ, നിസ്വാര്ത്ഥ സ്നേഹത്തിന്റെ, സാന്ത്വനത്തിന്റെ, സഹനത്തിന്റെ ലോകം .അമ്മേ എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് വീട്ടിലേക്കു കയറിച്ചെല്ലാൻ കഴിയുക എന്നത് ജീവിതത്തിലെ ഒരു മഹാ സൗഭാഗ്യമാണ്. അമ്മമാർ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന കൂട്ടുകാരെ കൊതിതീരുവോളം അമ്മയെ സ്നേഹിക്കാൻ മറക്കല്ലേ.. എത്ര വളർന്നാലും എന്തൊക്കെ വെട്ടിപ്പിടിച്ചാലും അമ്മയുടെ സ്നേഹവാത്സല്യങ്ങൾക്കു മുന്നിൽ കുഞ്ഞിളം പൈതലായ് മാറും നമ്മളെല്ലാം......
ഓർമ്മകൾ പൂക്കുന്ന കടവത്തിരുന്നു ഞാൻ
താരാട്ടു പാട്ടൊന്നു കേട്ടിടട്ടെ
ഏതോ കിനാവിന്റെ കളിവള്ളമേറി
ഒത്തിരി ദൂരം തുഴഞ്ഞോട്ടെ
ഇനിയെത്ര രാവുകൾ ഇനിയെത്ര പകലുകൾ
അറിയില്ല ഈ യാത്രാ ദൂരമെങ്ങോ
ദിക്കറിയാതെ തുഴഞ്ഞു തളരുമ്പോൾ
വഴികാട്ടുമെന്നുമെൻ 'അമ്മ നക്ഷത്രം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ